شهدایی شدن

چقدر فکر میکردم همه زندگی خوبه شهدایی باشه

یعنی تصمیم این باشه هر کار کردی رنگ و بوی شهدا داشته باشه...

در هر شرایطی شهدایی باشه...

ولی حیف نتونستم ذره ای شبیه شهدا شم...

امشب که حالم خیلی گرفته بود، گفتم ببینم شهدا چکار میکردن تو این شرایط

به این فکر افتادم که دنبال خاطرات عاشقی شهدا بگردم. شاید سوزش قلبم کم شه...

این عبارت رو سرچ کردم : "" شهیدی که عاشق بود"!!!

 چیزی پیدا نکردم جز این عناوین:

شهیدی که عاشق شهدا بود

شهیدی که عاشق نماز جماعت بود

شهیدی که عاشق امام و نگران ولایت بود 

شهیدی که عاشق حضرت زهرا بود. و مانند مادرش زهرا شهید شد

شهیدی که عاشق موعظه بود

شهیدی که عاشق امام رضا(ع) بود

شهیدی که اول عاشق خدا بود و بعد عاشق (NBA) 

شهیدی که عاشق شهادت بود

شهیدی که عاشق امام واهل بیت (ع) بود

آره اینارو فقط پیدا کردم...

مطمئنا شهدا عاشق خونوادشون بودن. حرفی نیست

ولی کاش من هم شهدایی بودم تا حال بهتری داشتم

الهی شکر. الهی شکر

راه شهدا خیلی خاصه. خیلی

شهدایی زندگی کردن یعنی تیر قلبتو بسوزونه ولی تو لبخند بزنی و با امید ادامه بدی...

سنگر کوچک من...